Dzień 3

Dawno, dawno temu (no dobra, dzisiaj rano, ale dni są bardzo wypełnione), gdy mgła spowiła Kępno, na horyzoncie pojawił się pan Ryszard ubrany w brązową, skórzaną kurtkę (pewnie ze skóry rychtalskiego smoka), wiatr powiewał biało-czerwoną chorągiewką przy trójkołowej karocy księżniczki Mai (córki informatora). Gdyby pan Ryszard miał długie włosy, to i one falowałyby na wietrze. Ochoczym krokiem, pełne zapału podążyłyśmy za królem Ryszardem po Kępnie widzianym z jego perspektywy. Pierwszym miejscem do którego dotarliśmy była zapomniana stacja PKP – Kępno Zachód. Oczami naszej wyobraźni zobaczyłyśmy damy z parasolkami i mężczyzn w cylindrach oczekujących na pociąg. Usłyszałyśmy gwizd odjeżdżającej lokomotywy i tutaj czar prysł...

Awaria w pieluszce u Mai. No to co? Trzeba było rozwiązać problem. Pan Ryszard myślał, że sprawi nam przyjemność wychodząc z propozycją zmiany pampersa. Ostatecznie nie podjęłyśmy się wyzwania. Gdy już było po wszystkim Aneta „złapała” informatora, a Agnieszka z Kamilą kontynuowały spacer po Kępnie. Po drodze widziałyśmy takie miejsca jak: cmentarz łużycki, „Górka wiatrakowa” (już nieistniejący, obecnie plac zabaw), park miejski, cmentarz katolicki, cmentarz ewangelicko-augsburski. Na koniec wstąpiłyśmy do pana Wiesława na herbatkę. Z 5 minut zrobiło się nagle 40. Miałyśmy również przyjemność poznać żonę kierownika biblioteki. Zostałyśmy zaproszone na wieczorną medytację, z czego oczywiście skorzystałyśmy.

Wieczorem zrelaksowałyśmy się jak nigdy. Do ośrodka, spóźnione na wieczorne spotkanie organizacyjne, dotarłyśmy tzw. „bumą” (samochód marki BMW).

Po tak intensywnym dniu (m.in. zabawach z Mają) jesteśmy już w pokoju i dzielimy się z Wami naszym dniem.

[Aneta Teresiak i Agnieszka Sawicka]